Kate in Amerika - 18+

Dit verhaal valt onder de noemer "Natte Nachtmerries".

Het is een verhaal over vernederingen, brutale aanvallen, machtsmisbruik en verkrachting.

Niet voor de gevoelige geest.

Kate in Amerika.

Kate was voor het eerst met vakantie in de Verenigde Staten. Ze had een auto gehuurd en had 3 weken de tijd om het land te verkennen zoals zij het wou. Ze had buiten de auto niets anders gereserveerd en ze vertrouwde erop dat ze overal waar ze wou overnachten wel een hotelletje zou kunnen vinden, of een jeugdherberg of iets anders waar ze gewoon in een bed kon slapen. In het andere geval was ze erop voorbereid om in de wagen te kunnen overnachten.

Ze was al iets meer dan een week onderweg en had al 3 staten aangedaan. Nu was ze in Virginia aanbeland. Ze had een route uitgestippeld waarbij ze langs enkele toeristische trekpleisters zou komen. Haar spullen lagen netjes gepakt in de kofferruimte van de wagen en haar landkaart had ze bij de hand op de passagierszetel, zodat ze in een oogwenk haar route kon nakijken en eventueel een aanpassing kon maken als ze iets interessants ontdekte.

Die avond was ze eerst bij een klein restaurantje gestopt. Ze zou later wel een kamer vinden, daar was ze zeker van. Ze bestelde een lokale specialiteit en speelde die met veel smaak naar binnen. Na het eten kreeg ze zin om nog een glaasje te gaan drinken in de bar iets verder in de straat. Ze had die al de meteen in het oog gekregen toen ze zich aan haar tafeltje installeerde. Het leek een gezellige plek om een stapje in de wereld te zetten, en de lokale sfeer volledig op te snuiven. Ze betaalde het diner en liet een flinke fooi voor de serveuse, want ze had een perfect voldaan gevoel. De serveuse had haar deze specialiteit aangeraden en het eten was ook echt heerlijk geweest. Daarom vond Kate dat ze wel een flinke fooi had verdiend.

Ze liep naar haar wagen om een jasje te nemen, want het begon al wat frisser te worden. Bij de wagen gekomen merkte ze dat een van haar koplampen stuk was. De wagen voor haar had een kras op de achterbumper en Kate kwam tot de conclusie dat de chauffeur waarschijnlijk niet zo heel goed kon parkeren. Ze besloot geen tijd te verliezen met het zoeken naar de eigenaar van de wagen. Ze zou de schade ’s anderendaags zelf te laten repareren, zoveel kostte een koplamp nu ook weer niet. Bovendien was er niets dringend aan. Ze zou nog een glaasje gaan drinken en dan een kamer zoeken, dus de wagen had ze waarschijnlijk vanavond toch niet meer nodig. Ze wandelde terug naar de bar die ze had opgemerkt en toen ze dichterbij kwam hoorde ze dat er een live country band aan het spelen was. Ze was dol op die muziek en kon af en toe de verleiding niet weerstaan om wat te gaan line-dancen. Dat vond ze één van de vele geweldige dingen die ze hier in Amerika zonder blozen kon doen. Niemand zou haar hier raar aankijken, terwijl ze dat in België niet moest proberen. Daar zou de hele bar haar zodanig aanstaren dat ze na twee minuten op de dansvloer alweer weg zou lopen en heel waarschijnlijk ook weer naar huis zou gaan.

Maar hier was dat geen enkel probleem. Als ze er zin in had, zou ze gewoon op de dansvloer gaan en wat dansen, of er nu al anderen hetzelfde deden of niet. Dat maakte haar hier niets uit.

Ze wandelde de bar binnen en kreeg meteen een overweldigend gevoel. Ze wist meteen dat ze er goed aan had gedaan naar hier te komen. De bar leek zo uit een western weggenomen. Bijna iedereen droeg er een cowboyhoed, de meesten droegen laarzen en de dames hadden van die pakjes met franjes aan. Er stond een hele groep op de dansvloer vlak voor het podium waar inderdaad een band zat te spelen. Ook allen met laarzen, jeans en cowboyhoed. Een paar stappen verder binnen, stond een man, helemaal als een cowboy uitgedost, inclusief een brede riem met wapenholster, mét wapen. Hij keek haar aan en glimlachte breed. Met een brede zwier bracht hij zijn hand naar zijn hoed en tikte tegen de rand, gevolgd door een welgemeende “Howdy there!”. Hij vroeg haar of ze aan de bar wilde zitten of liever aan een tafeltje. Ze vroeg eerder een tafeltje, en liefst zo dicht mogelijk bij de dansvloer. Galant nam hij haar bij de arm en loodste haar tussen de tafeltjes door. Onderweg vroeg hij haar of ze al wist wat ze wou drinken of ze de kaart wilde hebben. Kate vroeg of ze ook cocktails hadden, en toen haar gids dat bevestigde, bestelde ze bij hem een cocktail van het huis. Meteen van de gelegenheid gebruik makend, vroeg ze hem of het soms een groep professionele dansers was die daar op de dansvloer stond. Hij lachte eens en zei dat hier geen professionelen kwamen en dat hier iederéén op de dansvloer mocht. Hij voegde eraan toe dat hij haar graag aan het werk zou zien. Een beetje verbaasd keek ze hem aan. Hij glimlachte breed en knipoogde even. Toen wandelde hij weg naar de bar om haar drankje te gaan halen.

Ze genoot van de muziek en waagde zich inderdaad op een bepaald moment op de dansvloer. Ze werd meteen in de groep opgenomen en langs alle kanten kreeg ze tips en aanwijzingen van de anderen. Ze vond het nog beter dan ze had kunnen verwachten. Na een tweede en derde cocktail begon ze het effect toch te voelen en ze besloot wijselijk om de avond hier te laten eindigen. Ze betaalde haar rekening bij de barman, en keek ertegen op om afscheid te nemen van haar galante cowboy, die de hele avond was blijven stralen en die een paar keer had geapplaudisseerd als ze van de dansvloer kwam. Ze was een beetje verlegen ten opzichte van hem, hoewel ze niet het verlegen type was. Bij het buitengaan, vroeg ze hem of hij niet wist of er ergens in de buurt een kamer te vinden was. Tot haar grote verbazing wees hij haar een huis, ongeveer tweehonderd meter verder in de straat, waar kamers te huur werden aangeboden. Ze had het bord op geen enkel moment opgemerkt. Ze bedankte hem voor alles en liep de frisse nacht in. Bij het huis aangekomen, aarzelde ze even, maar ze liep zonder om te kijken de hal in. Er zat een jonge man achter een balie, met een boek in de hand. Ze liep naar hem toe en vroeg of ze nog een kamer vrijhadden. Tot zijn grote spijt waren alle kamers verhuurd. Er waren een half uurtje geleden nog twee koppels aangekomen en die hadden de laatste kamers genomen. Pech voor Kate dus. Maar hij stelde meteen voor om even te informeren bij een motel net buiten het centrum. Dat vond Kate heel lief, dan hoefde zij niet van deur tot deur te lopen, want daar achtte ze zich niet meer toe in staat. Ze was niet dronken, niet van 3 cocktails, maar ze voelde zich wat tipsy, een beetje in de wind. De jongeman wist haar te vertellen dat er in het motel verderop nog 6 kamers vrij waren, dus daar kon ze terecht. Hij haalde een stuk papier en een pen tevoorschijn en tekende de route uit. Het was niet zo heel ver, maar ze zou toch met de wagen tot daar rijden. Het was al wat kouder geworden en ze had geen zin om haar rugzak tot daar te zeulen.

Ze stapte in de wagen en startte de motor. Ze draaide de lichten aan, en herinnerde zich dat haar linker koplamp stuk was. Even bleef ze besluiteloos zitten. Ach, het kon geen kwaad, voor die 5 minuutjes. Er zou haar niets overkomen. Voor alle veiligheid besloot ze toch met het binnenlampje aan te rijden, zodat men haar niet voor een motor zou aanzien. Ze zette de wagen in versnelling en reed weg. Ze was amper twee straten verder, toen ze plots een sirene hoorde en ze zwaailichten in haar spiegels zag. Ze zette de wagen aan kant, en wachtte op de agent. Hij had haar zien rijden met maar één koplamp en vroeg haar daarom aan de kant te gaan. Hij was vriendelijk maar kordaat. Ze legde hem uit dat het ongeluk net was gebeurd toen zij zat te eten en dat ze morgen meteen zou zorgen voor een herstelling. Ze toonde hem het plannetje van de receptionist en hoopte dat hij haar met een waarschuwing door zou laten rijden. Die hoop zakte in haar schoenen toen hij haar papieren vroeg. Ze wist dat vreemdelingen altijd meteen hun boete moesten betalen en ze vreesde dat ze misschien niet genoeg geld meer bij zich had. De agent merkte meteen dat ze een toerist was aan haar vreemde identiteitskaart. Hij vroeg haar om hem haar rijbewijs te tonen. Toen ze het hem gaf, zie hij dat dit niet geldig was om in de Verenigde Staten meer rond te rijden. Wist ze dan niet dat ze een tijdelijk US rijbewijs had moeten aanvragen bij het Amerikaanse consulaat in haar land? Neen, dat wist Kate duidelijk niet. Ze had heel veel informatie gekregen, en ze had ook inlichtingen gevraagd over hoe ze een wagen moest huren, maar niemand had eraan gedacht om haar dat te vertellen. De agent wist met dit stuk papier namelijk niet of zij inderdaad een voertuig mocht besturen. Hij rook ook dat ze had gedronken en vroeg haar hoeveel ze ophad. Kate besloot om eerlijk te zijn in de hoop dat ze dan naar het motel kon gaan om wat te slapen want ze begon nu echt wel moe te worden. Ze vertelde hem dat ze 3 cocktails had gedronken, maar dat ze niet precies wist wat erin zat van alcohol. De agent besloot geen risico te nemen en vroeg Kate om haar wagen af te sluiten en met hem mee te gaan naar het bureau. Kate probeerde hem nog tot andere gedachten te brengen, maar ze merkte al gauw dat haar woorden geen effect op hem hadden. Ze vroeg of ze wat spulletjes kon meenemen uit de koffer, maar de agent zei dat hij haar meenam voor verhoor en dat ze, gezien het feit dat ze had gedronken en achter het stuur was gekropen, waarschijnlijk de nacht in de cel zou moeten doorbrengen. Als dat niet zo was kon ze met een taxi naar hier terugkomen en die zou haar dan naar het motel kunnen brengen. Hij kon haar papieren op dit ogenblik niet checken, dus zou hij haar pas morgen in de loop van de dag weten te vertellen wat er verder nog zou gebeuren. Met een diepe zucht, sloot Kate haar auto af en volgde de agent naar zijn wagen. Voor hij het portier opende, keek hij haar lang en intens aan, als om haar te doorgronden. Hij liet haar in de wagen plaatsnemen zonder haar te boeien, dat vond hij niet nodig. Hij hoopte dat hij zich niet in haar vergiste, het was niet de eerste keer dat een agent een jonge vrouw onderschatte en daarbij serieuze verwondingen opliep. Kate ging zitten en zag de agent nog even twijfelen. Ze ging dicht tegen de deur aanleunen en nam met beide handen de handgreep boven haar deur vast. Zo kon de agent haar handen ten allen tijde zien, en hoefde hij zich niet onnodig ongerust te maken. De rit naar het bureau was kort en de agent leidde haar via een zij-ingang binnen naar het lokaal waar ze zou worden verhoord. Er liepen nog enkele andere agenten rond, maar er was er maar één die zijn bezigheden stopte om Kate met zijn blik te volgen tot ze om het hoekje verdwenen was. De agent nam haar het verhoor af, en liet haar een alcoholtest afleggen. Dat hoorde zo volgens de procedure. Indien het alcoholgehalte niet te hoog lag, kon ze na het verhoor gewoon naar het motel en kon ze gaan slapen. Hij had ook wel in de gaten dat ze moe was. Hij hield het verhoor kort en bondig en nam haar vervolgens mee naar een ander bureel waar de alcoholtest afgenomen werd. De agent die de test afnam, was degene die haar voordien van kop tot teen had bekeken. Die heette volgens zijn naambordje agent Jackson. De andere had ze niet opgemerkt, maar dit naambordje had Kate meteen gezien en ook gelezen. Ze wist niet waarom, het was gewoon zo. En ze besefte nog niet dat dit haar later nog vruchten zou afleveren.

De collega vroeg agent Jackson om even op haar te passen terwijl hij haar papieren naar de chef bracht zodat die ’s ochtends konden nagecheckt worden. Toen hij terugkwam vond hij Kate aan een stoel geboeid. Agent Jackson zei hem dat ze onwillig was geworden en dat ze had willen weglopen, daarom had hij haar moeten boeien. Kate begon zich te verdedigen en zei dat ze niets had gedaan, maar agent Jackson snoerde haar bitsig de mond. Ze besloot te zwijgen en zo verdere ongemakken te voorkomen. Ze werd nu wel heel moe en hoopte dat het resultaat van die test er snel zou zijn en in haar voordeel zou uitdraaien. Het resultaat kwam er snel, maar agent Jackson meldde haar dat ze ver boven de toegelaten waarde zat en dat ze haar roes in de cel zou moeten uitslapen. Hij zei dat hij daar wel voor zou zorgen en dat de andere agent verder kon gaan met zijn patrouilles. Kate zag hem met spijt gaan, want die Jackson was een bruut, hij had haar ruw op een stoel geduwd en haar in de boeien geslagen zonder dat ze ook maar één woord had gezegd. Ze hoopte dat ze snel van hem vanaf zou zijn.

Hij maakte één boei los, en trok haar recht, dan boeide hij haar handen weer op de rug. In een snelle pas sleurde hij haar zowat door de gang naar het cellenblok. Daar aangekomen liet hij een collega de vingerafdrukken maken en een foto nemen. Alsof ze een megacrimineel was. Ze was verontwaardigd over het gebeuren, maar besloot toch maar haar mond te houden. Ze had geen zin om die Jackson nog meer tegen zich in het harnas te jagen. Het nemen van de foto ging snel en ook de vingerafdrukken waren vlugger voorbij dan ze had gedacht. De agenten vroegen haar om alle zakken leeg te maken en alles bijeen te leggen in een kartonnen doos. Ze moest ook haar riem uit haar broek nemen en haar schoenen uitdoen, omdat er veters in zaten. Ze deed wat men haar vroeg, want ze verlangde nu echt wel naar een bed; zelfs als het er één in een cel was. Het maakte haar niet meer uit. Een matras onder haar, een hoofdkussen en een deken; meer had ze niet nodig. Agent Jackson greep haar arm vast en zei dat hij haar wel in de cel zou stoppen. Hij bracht haar naar de laatste cel, achter het hoekje. Met het excuus dat ze daar rustiger zou kunnen slapen dan naast één van de andere cellen waar enkele junkies tekeer gingen. De ander agenten lieten hem begaan.

Bij de deur van de cel gekomen moest ze haar schoenen uitdoen. Vervolgens vroeg hij haar of ze een beha droeg. Verbaasd keek ze hem aan en bevestigde dat ze er één aanhad. Hij eiste dat ze hem uitdeed. Dat weigerde Kate kordaat. Ze ging hier niet zonder beha voor die mannen gaan zitten. Hij greep haar arm ruw vast en trok haar dichter naar zich toe. “Beha uit!” snauwde hij haar toe. Weer weigerde Kate en ze probeerde zich uit zijn greep te bevrijden. Hierop greep hij met zijn andere hand haar pols, draaide haar arm achter haar rug en duwde haar met het gezicht tegen de deur van de cel. Hij hield haar in bedwang met zijn lichaam en haalde zijn handboeien weer tevoorschijn. Hij boeide haar handen op haar rug en duwde haar ruw in de cel. Hij volgde haar op de voet en gaf haar nog een harde duw tussen de schouderbladen waardoor ze voorover viel en op haar buik op het bed belandde. “Hou je maar kalm, toeristje. Ik kom straks nog eens bij je langs.” Hierop ging hij buiten en liet het licht in de cel branden. Kate voelde zich misselijk na dat wangedrag. Ze kon wel op het bed gaan liggen, maar kon zich niet toedekken en met dat felle licht zou het wel een hele tijd duren voor ze in slaap zou vallen. Ze probeerde zich zo ver mogelijk weg te draaien van het licht en sloot de ogen. Na een tijdje hoorde ze de celdeur opengaan en ze hoopte dat het niet agent Jackson was. De deur viel opnieuw toe en ze wist dat het wel Jackson moest zijn. “En? Al een beetje gekalmeerd, toeristje. Ik had beloofd dat ik terug zou komen. Hier ben ik dan.” Hij ging op de rand van het bed liggen en draaide Kate ruw op de rug. Hij veegde het haar uit haar gezicht en liet zijn hand meteen langs haar hals naar beneden glijden en liet het in haar blouse verdwijnen. Kate probeerde zich van onder zijn aanraking weg te kronkelen, maar hij volgde haar beweging en al gauw lag zijn hand op haar borst. Hij voelde wat ze te bieden had en vond het goed. “Ik kom straks wel terug voor meer.” zei hij en verliet opnieuw haar cel.

Kate kreeg het benauwd en dat gevoel werd alleen maar versterkt door het feit dat ze in de laatste cel lag, héél ver verwijderd van die twee andere agenten die haar eventueel hulp zouden kunnen bieden. Ze probeerde zo kalm mogelijk te blijven, maar kon door het felle licht en de boeien die strak om haar polsen zaten niet ontspannen; en al zeker niet slapen. Er was een toilet in haar cel, en dat was wel goed. Dan hoefde ze zich geen zorgen te maken dat die Jackson met haar mee zou lopen en haar in het toilet half naakt zou zien. Maar hoe kreeg ze in godsnaam haar broek los en naar beneden zonder hulp? Ze besloot het erop te wagen, in de hoop dat ze de aandacht van de twee agenten kon trekken, zonder ook Jackson te alarmeren. Ze stond op en liep naar de deur. Met haar hiel bonkte ze op de deur en ze riep een agent. Toen ze voetstappen hoorde in de gang ging ze op het bed zitten. Een agent vroeg haar wat het probleem was, en Kate antwoordde dat ze naar het toilet moest. Tot haar grote verbijstering kwam Jackson haar cel binnen. Hij greep haar arm vast en trok haar recht. Voor ze eender wat had kunnen zeggen of doen, had hij de knoop van haar jeans al losgemaakt en was hij aan haar rits aan het prutsen. Hij kreeg ze na wat wriemelen open en trok haar broek naar beneden, tot op haar knieën. Haar slipje volgde gezwind. Met haar broek rond haar knieën duwde Jackson haar in de richting van het toilet. Ze was volledig op hem aangewezen voor haar evenwicht, want ze kon geen deftige passen nemen. Hij werkte haar op het toilet en ging een stap achteruit. Zo kon hij haar beter bekijken. Ze voelde zich allesbehalve gemakkelijk en had moeite om te plassen. “Ik blijf hier staan tot je gedaan hebt, en mijn shift eindigt pas om 8 uur morgenvroeg. Ik heb tijd.” sneerde hij haar toe. Ze voelde hoe haar blaas gespannen stond en sloot haar ogen om zich zo wat te kunnen ontspannen. Het lukte haar uiteindelijk om haar behoefte te doen.

Toen ze klaar was, vroeg ze hem of hij haar handen wilde losmaken zodat ze zich kon aankleden. Daarop antwoordde hij haar dat hij dat wel zou doen, maar dat hij eerst haar poesje moest spoelen. Kate probeerde hem te schoppen, maar Jackson was in een oogwenk bij haar. Hij greep haar arm vast en trok haar ruw omhoog. In dezelfde beweging duwde hij haar naar voren en liet haar los. Ze probeerde tevergeefs haar voeten onder haar lichaam te krijgen, maar doordat haar broek op haar enkels was gezakt, struikelde ze en viel ze voorover op het bed, zoals de eerste keer. Nu was hij haar gevolgd en hij gooide zijn bovenlichaam boven op het hare. Hij had een stuk toiletpapier in zijn hand en wreef hiermee over haar intieme gedeelten. Kate hapte naar adem door zijn aanraking. “Als ik zeg dat ik je poesje moet spoelen, dan zal ik toch wel je poesje spoelen zeker. Had je gedacht dat jij me de les ging spellen, toeristje.” Hij gooide het papier op de grond en liet zijn hand over haar billen dwalen. Hij liet zijn vingers tussen haar billen glijden en toen Kate haar spieren spande om hem zo tegen te houden, duwde hij zich wat op en mepte haar hard op het achterhoofd. Ze kon een kreet van pijn niet onderdrukken, waarop hij haar hoofd in de matras duwde. “Geef geen kik of je bent je kop kwijt.” snauwde hij haar toe. Hij nam het hoofdkussen en legde dat over haar hoofd, zodat al haar geluiden gedempt werden. Hij hield haar met een hand in de nek in bedwang en stampte met zijn voeten tegen de binnenkant van haar knieën zodat ze haar benen spreidde. Hij ging opnieuw op haar liggen en wel zodanig dat hij met zijn lichaam haar billen uiteen sperde, zodat hij makkelijker door kon met zijn hand. Hij ging meteen met zijn vinger naar haar anus en drong zonder poespas bij haar naar binnen. Het liet hem koud of hij haar pijn deed of niet. Hij drong met zijn middelvinger diep in haar anus en stootte op en neer. Kate probeerde wat ze kon, maar met het kussen over haar hoofd en zijn volle gewicht dat op haar armen en rug steunde, kon ze zich met moeite bewegen. Ze moest hem zijn gang laten gaan. Na een paar minuten hield hij het voor bekeken. Hij trok zijn vinger in één korte ruk naar buiten, waardoor ze van pijn verkrampte. Hij nam een deel van zijn gewicht van haar af, maar voor hij haar helemaal losliet, bond hij haar een zakdoek voor de mond, zodat ze niet om hulp zou kunnen roepen. Hij greep haar vast rond haar middel en legde haar op het bed, het kussen onder haar hoofd, en de deken helemaal over haar. Haar broek en slipje liet hij rond haar enkels hangen. Zo kon ze ook niet meer tot aan de deur komen om de aandacht te trekken. “Ik kom straks m’n rest nog halen.” beloofde hij haar en verliet haar cel. Weer liet hij het licht aan.

Aan zijn collega’s vertelde hij dat ze hem had proberen krabben en bijten en dat hij haar daarom opnieuw had geboeid, maar dat ze nu wel in bed was gaan liggen. Hij zou later nog eens komen kijken hoe het met haar ging, en indien nodig zou hij haar wel een valium geven. Dan hadden ze er geen last meer van.

Hierna verdween Jackson naar de kleedruimte, waar hij in zijn kastje ging rommelen. Hij haalde er inderdaad een valium uit, voor haar indien nodig. Maar hij nam ook een dildo uit een rugzakje, en een viagra-pil. Hij kon ongezien bij de cel komen via de nooduitgang, want hij had daar een extra sleutel van laten maken. Hij moest enkel opletten dat zijn collega’s hem niet in de spiegel zagen. Dan zou zijn plannetje mislukken. Hij stopte de dildo in zijn zak, het leek gewoon of hij een dikke pen bij zich had. En zijn collega’s wisten dat hij pennen verzamelde. Zo had hij onder andere een hele dikke Mont Blanc pen die ze hier al meerdere malen hadden gezien. Niemand zou iets in de gaten hebben. Zoals gewoonlijk. Niemand had ooit iets in de gaten gehad, en dit was niet zijn eerste avontuurtje met een gevangene, vrouwelijk of mannelijk. Hij hield van die constante spanning. Er kon altijd iemand de cel binnenstappen op het moment dat je aan het neuken was, en dan kon je zelf in de cel ernaast belanden. Zeker met deze chef. Die had een bloedhekel aan seksuele delicten. Dat maakte het alleen nog maar spannender en intenser.

Hij ging naar zijn bureau en werkte nog wat papieren bij, maar zijn gedachten bleven maar afdwalen naar dat knappe toeristje in de cel, naakt en verloren, wachtend op de ochtend, hopend dat hij zijn belofte niet zou houden en dat hij niet meer zou terugkomen. Maar hij zou wel naar haar teruggaan, en hij zou haar dwingen om hem te pijpen, en dan zou hij haar neuken en als er nog wat tijd over bleef, zou hij haar met het grootste plezier ook in de aars neuken. Dat zou een aangename ervaring worden, dat wist hij nu al, want haar anus was rond zijn vinger al gespannen geweest. Ze was waarschijnlijk nog nooit anaal genomen en dat maakte hem blij. Hij had dat toeristje anaal ontmaagd. Eentje bij voor op zijn lijst. En daar stonden nog niet veel namen op, tot zijn grote spijt. Alleen ontmaagdingen kwamen op de lijst. En niet elke gevangene kon nog door hem ontmaagd worden. En soms kregen ze ook hoeren over de vloer, van beide geslachten dan nog wel. Hij vond het altijd leuk om een hoer te neuken. Die lieten zich meestal gewoon pakken. Het leukst vond hij om jongens of mannen met een grote bek eens goed te neuken. Als hij met ze klaar was, zongen ze meestal wel een paar toontjes lager. En geen van hen die er ooit aan zou denken om een klacht tegen hem in te dienen. Anders zouden al hun vrienden weten dat hun aars beschikbaar was en liepen ze het risico om een sexslaaf te worden.

En nu deze toerist. Ze wist waarschijnlijk niet eens dat het mogelijk was om klacht tegen hem in te dienen. En als ze het al wist, zou ze wel niet weten hoe ze dat moest doen. Hij zou nog plezier beleven deze nacht. Hij had nog enkele uren en het bureau was bijna leeg. Daarom werkte hij bijna altijd de nachtshift. Zo kon hij vaak ongestoord zijn gang gaan.

Na een uurtje besloot hij naar haar terug te gaan. Hij liep langs bij de collega’s die aan de ingang van het cellenblok zaten en meldde dat hij eens ging kijken of ze al rustig was geworden. “En anders krijgt ze dit”, voegde hij er lachend aan toe, en toonde hen de valium die hij had meegenomen. Hij kwam stilletjes de cel binnen en ging weer op de rand van het bed zitten. “Schatje, ik ben thuis.” grapte hij. Voor Kate was dit allesbehalve grappig. Ze had nog steeds de slaap niet kunnen vatten. Ze had kou en ze had hoofdpijn van die klap die hij haar had gegeven. En de boeien rond haar polsen deden ook vreselijke pijn. Hij trok haar op haar rug en nam niet de moeite de knoopjes van haar blouse los te maken. Met een wilde ruk trok hij haar blouse open, zodat de knoopjes in alle richtingen vlogen. Hij nam haar beide borsten in de handen en kneep er ruw in. Door de zakdoek in haar mond, kon Kate geen geluid maken. Ze probeerde hem met haar knieën van haar weg te duwen, maar kon niets tegen hem beginnen. Hij stond recht, deed zijn rits open en haalde zijn penis uit zijn broek tevoorschijn. Toen nam hij Kate vast bij de haren en trok haar naar zich toe, zodat zij op de rand van het bed kwam te zitten en haar mond ongeveer op de hoogte van zijn bekken kwam. “Je gaat me pijpen, toeristje. En je gaat me goed pijpen. Zorg ervoor dat ik stijf kom te staan, of ik zorg ervoor dat je de eerstkomende weken niet meer kan zitten. En geen kik, of ik ram m’n pik in je strot dat je stikt in m’n sap.” Met een ruk haalde hij de zakdoek uit haar mond en liet de doek als een ketting rond haar nek hangen. “Zuigen toeristje, of je krijgt spijt!” Kate weigerde zijn penis in haar mond te nemen en hoe hij ook probeerde, hij kreeg haar mond niet open. Hij duwde zijn bekken in haar gezicht en probeerde met geweld haar kaken open te breken. Maar op die manier kreeg hij zijn pik niet in haar mond. Na een paar minuten worstelen, was hij het beu. Hij greep haar bij het haar, trok haar hoofd achterover en sloeg haar vol in het gezicht met zijn ander hand. Hij liet haar neervallen op het bed, greep weer een handvol haar vast en deed haar van het bed tuimelen. Aan haar haar trok hij Kate tot in het hoekje tegen de muur. Hier kon ze geen kant meer op en hij kwam weer met z’n pik voor haar mond hangen. “Open die bek, en geen grapjes, want ik knal je kop er zo af!” snauwde hij, en trok zijn pistool uit de holster. Hij spande de haan en legde de loop van het pistool tegen haar oog. “Doe je bek open!”

Uit levensbehoud deed Kate haar mond een beetje open, maar in plaats van zijn pik in haar mond te steken, stak hij zijn pistool in haar mond. “Je zal me pijpen, en je zal het goed doen, want ik zweer je dat je er anders spijt van zal hebben. Zie je dit pistool, voel je de loop. Die is niet rond en effen. En als je me niet deftig pijpt, neuk ik je in je aars met m’n pistool terwijl m’n pik in je poesje ramt. En als ik klaarkom, zal ik ook m’n pistool laten klaarkomen, en dan plakt het bovenste van jouw schedel hier tegen de muur en kunnen ze je in een lijkzak terug naar huis sturen. Heb je me begrepen, toeristje? Of moet er een tekeningetje bij? Bek open en pijpen als je leven je lief is!”

Na zo’n dreigement deed Kate het haast in haar broek van de angst en ze houdt dan ook haar mond open zodat hij met z’n pik naar binnen kan. Hij bleef stil staan en wachtte af wat ze ervan zou terechtbrengen. Zijn pistool hield hij op haar hoofd gericht, dus kon Kate niet anders dan hem te pijpen, in de hoop dat hij haar verder geen pijn meer deed. Maar Jackson vond niet dat Kate hem goed genoeg of snel genoeg pijpte, en greep met beide handen haar hoofd vast, klemde haar tegen de muur met een knie en ramde zijn pik in haar mond, eerst langzaam en kort, dan steeds sneller en sneller en steeds maar dieper tot hij helemaal in haar mond zat. Hij ramde erop los tot hij klaarkwam in haar keel. Kate schrok zich rot en stikte haast in zijn sappen. Hij liet haar hoofd los en ging een stapje achteruit. Lachend stond hij Kate aan te kijken, die kokhalzend op grond lag. Ze sleepte zich naar het toilet om over te geven.

Opnieuw profiteerde Jackson van haar positie. Hij kwam achter haar op de grond zitten en duwde haar hoofd diep in de pot, bijna in het water. Met zijn andere hand nam hij de dildo uit zijn zak en liet die tussen haar billen glijden. Hij ging weer met zijn volle gewicht boven op haar hangen en zocht met zijn vinger haar gaatje. Deze keer ging hij niet langs achter bij haar binnen, maar wel langs voor. Hij duwde de dildo in haar vagina, alsof hij een spade in de grond duwde. Zonder het minste respect voor haar tere huid daar en met nog minder respect voor haar persoon. Voor hem was ze gewoon een gratis speeltuigje. Hij hield haar in bedwang in de wc-pot en ramde de dildo keer op keer diep bij haar binnen. Toen ze gedaan had met overgeven, liet hij even beide handen los, maar bleef op haar leunen. Enkel om de zakdoek weer in haar mond te stoppen, zodat ze niet kon schreeuwen. Dan neukte hij haar verder met de dildo. Wanneer hij na een dik kwartier voldaan was met zijn werk, stond hij op en liet haar op adem komen.

Maar echter niet voor lang. Een kwartier rust was meer dan genoeg en hij voelde zijn pik terug zwellen. Hij trok haar recht en gooide haar op bed. Kate voelde zich totaal ontredderd en spartelde zelfs niet meer tegen. Hij kwam over haar heen zitten en begon opnieuw met haar borsten te spelen. De beha trok hij naar beneden, zodat hij aan haar naakte lichaam kon. Hij kneedde haar borsten al was het brooddeeg, hard en ruw. Zoals hij tot nu toe alles had gedaan. Steeds hard, steeds ruw. En Kate dacht niet dat hij nu nog van manier zou veranderen. Hij had haar geest en haar verdediging gebroken en hij kon met haar doen wat hij wou, hoe hij wou en zo vaak hij wou. Ze was in zijn macht. Ze behoorde hem toe. Weerloos, willoos, sprakeloos, hulpeloos; alles waar een –loos in voorkomt. Hij likte aan haar borsten alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En alsof dit zijn volste recht was, bracht hij zijn pik bij haar naar binnen, zonder op haar gekreun of gekronkel te letten. Hij bezat haar, ze behoorde hem toe. Hij deed met haar waar HIJ zin in had. En niemand zou hem dat beletten. En nog het minst van al een truttig toeristje als zij. Hij neukte haar met geweld, ramde zijn pik steeds harder, steeds dieper, steeds sneller bij haar naar binnen en hij voelde alleen zijn eigen opwinding. Ze kon geen kant uit, ze kon geen kik geven. Hier had hij het meeste voldoening van. Niet van de sex, en ook niet van het risico betrapt te worden. Het meeste voldoening kreeg hij van het totaal ontredderen van zijn slachtoffer. Hoe sterker zijn dominantie, hoe groter zijn voldoening. Het breken van een geest was voor hem een sport geworden. Eerst had dit meisje zich tegen hem verzet, ze had geprobeerd te krabben en te schoppen, ze had eraan gedacht om hem te bijten, dat wist hij. Die blik had hij in haar ogen gezien. Maar door zijn pistool boven te halen en in haar keel te duwen, was alle strijdlust uit haar verdwenen. Ze wilde leven, en als ze daarvoor langs alle kanten moest geneukt worden, dan zou ze dat laten gebeuren. Zonder nog een woord te zeggen en zonder tegen te werken. Ze wilde leven. Jackson moest lachen. Ze had geen idee hoe haar leven zou zijn na dit avontuur. In enkele uren tijd had hij haar leven veranderd. Haar toekomst veranderd. Ze zou waarschijnlijk nooit nog met een man naar bed durven gaan. Daar kickte hij ook op. Wat een gevoel gaf hem dat besef. Hij en hij alleen had haar leven voorgoed veranderd.

En terwijl al deze gedachten door zijn hoofd dwaalden, neukte hij haar voort. En nog, en weer, en opnieuw. Ze zou de langste nacht van haar leven beleven. Hij kwam klaar en trok zich met een ruk terug. Hij draaide haar op haar buik en neukte haar opnieuw langs achter met de dildo. Hij kon er niet genoeg van krijgen. Hij kickte op haar. En dat deed hem alle regels vergeten. Toen hij zijn pik voor de derde keer voelde zwellen bij het zien haar aars, liet hij haar benen van het bed glijden. Hij haalde de dildo uit haar aars en stak er zijn pik in. Met harde stoten ramde hij zich tot helemaal bij haar binnen. Achter haar zakdoek kreunde ze van pijn, maar hij wist niet van ophouden. Hij trok haar benen wijd open, zodat hij zijn hele lengte in haar aars kon rammen. Ondertussen vond hij met zijn hand haar vagina opnieuw en stak er de dildo weer in. Hij draaide de vibrator aan en liet hem op maximumsnelheid draaien. Hij voelde de vibraties door haar huid in zijn pik en hierdoor werd hij nog meer opgewonden.

Hij wist niet meer wat hij nog met haar zou kunnen aanvangen. Hij had ze al langs alle kanten gehad. Misschien nog eens in haar mond. Of haar handen op haar buik boeien, haar de dildo in de hand te geven en haar te verplichten tot een orgasme te komen zonder dat hij haar aanraakte. Of beide tegelijk. Haar nog eens doen pijpen terwijl ze met zichzelf speelt en tot een orgasme komt. En dan in haar mond klaarkomen terwijl zij ook klaarkomt. Dat kon hij doen. Dat had hij al een paar keer met een hoer gedaan, maar die waren natuurlijk meer bekwaam in het zichzelf bevredigen.

Hij probeerde te beslissen wat hij nu precies zou gaan doen, en ondertussen neukte hij haar verder, z’n pik in haar aars en de dildo in haar poesje.

Opeens ging de celdeur open. Jackson schrok zich een ongeluk en draaide zich om naar de deur omdat hij daar één van de twee nachtagenten dacht te zien. Tot zijn grote ontzetting stond zijn chef in de deuropening. Met achter hem minstens 5 andere agenten. Daar stond hij dan, in volle glorie, met zijn pik stijf uit zijn broek en de dildo half uit Kate’s lichaam. De chef greep hem vast bij het hemd en trok hem naar buiten. “Ze vroeg me of ik haar wilden neuken, chef. Echt waar! Ze keek me zo verleidelijk aan en ze smeekte me om haar te neuken. ’t Is een hoer, een wilde hoer, ze kreeg maar niet genoeg van me en bleef smeken om haar in haar aars te neuken. Ze wilde het zelf en ik kon aan haar sexy lijf niet weerstaan.” De chef duwde hem vooruit in de handen van de andere agenten.

Één van hen hield hem vast en een tweede sloeg met zijn wapenstok zo hard hij kon tegen Jackson’s pik. Doordat hij in erectie was en al enkele keren was klaargekomen, was zijn pik heel gevoelig en Jackson kromp ineen van de pijn. Hij viel op de grond en kronkelde zich van de pijn.

“Oh ja?” snauwde zijn chef, “Ik had anders niet de indruk dat ze er erg van heeft genoten. We hebben je al een hele tijd in het oog, Jackson, en toen ik je vanmorgen niet op de briefing zag, checkte ik meteen de bewakingsvideo’s van alle cellen. Je weet toch wel dat er in elke cel twee camera’s hangen? Of was je dat in al je opwinding vergeten. Ik had echt niet de indruk dat ze je aan het smeken was om haar te neuken. Ik heb eerder de indruk dat ze je de hele nacht heeft gesmeekt om haar met rust te laten. We zullen straks eens de hele videoband bekijken en als ik gelijk heb, zal het je beste dag nog niet zijn. Ik hoop voor jou dat je niet liegt. En als je liegt, hoop ik dat ze het waard is geweest.” “Kom, sluit hem maar op, in dezelfde omstandigheden als hij haar heeft opgesloten. In EXACT dezelfde omstandigheden.”

Twee van de agenten grepen hem bij de armen en sleurden hem naar de eerste cel die vrij was. Daar aangekomen sleurden ze hem het hemd van het lijf. De chef was gevolgd en hij deed Jackson’s riem uit, deed z’n broek open en liet die tot op z’n enkels vallen, gevolgd door zijn onderbroek. Hij ging achter hem staan en nam een paar handboeien die hij zo hard mogelijk om Jackson’s polsen spande. Hij nam een stuk van Jackson’s shirt en scheurde er een reep vanaf, waarmee hij Jackson letterlijk de mond snoerde. “Binnen ermee.” zei hij tegen de twee agenten. Die gooiden hem met geweld op het bed. “En nog één detail, chef” hoorde hij één van de anderen zeggen. “Perfect.” hoorde hij de chef antwoorden. Met twee spreidden ze zijn benen wijd open en met ruwe hand ramde één van hen Jackson’s eigen dildo in zijn aars. “En laat hem nu maar liggen tot we klaar zijn om het verhoor af te nemen.”

En met deze woorden verlieten de agenten Jackson’s cel. Hem gepijnigd en vernederd – en zelf ontmaagd met zijn eigen instrument – achterlatend in de cel. Zoals hij zovele slachtoffers had achtergelaten.

De staat bood Kate slachtofferhulp aan en nodigde haar uit om in het land te blijven (op kosten van de staat zelf) tot de rechtszaak tegen agent Jackson. Kate kwam getuigen hoe hij haar eerst lastigviel en haar achteraf gewoon meermaals verkrachtte. Ze had die nacht niet één traan gelaten en ook in de getuigenbank zag Jackson haar niet huilen. Hij had haar geest gebroken, maar ze gebruikte hele potten lijm en ze pikte de draad van haar leven weer op. Hij had uiteindelijk maar één nacht in haar leven veranderd. Meer dan dat zou ze hem niet gunnen. Ze stond dan misschien wel op zijn lijstje van ontmaagdingen, maar meer liet ze hem niet. Alleen twee woorden op een stukje papier. Kate vertrok na de rechtszaak weer naar huis en kon met opgelucht hart melden dat Jackson de maximum straf had gekregen die door de aanklager was gevraagd, net omdat er zoveel klachten en getuigen tegen hem waren opgekomen. Jackson zou zich in de cel wel eens nieuwe vriendjes kunnen maken. Vooral dat ze het in de meeste Amerikaanse gevangenissen niet zo erg begrepen hebben op ten eerste agenten, en ten tweede verkrachters. Agenten worden meestal in aparte blokken gezet, maar voor Jackson wou de rechter wel een uitzondering maken. Jackson zou waarschijnlijk vele jaren sexslaaf zijn van vele verschillende mannen. En niet te vergeten dat hij in de gevangenis ook nog enkele van zijn vroegere slachtoffers zou kunnen tegen het lijf lopen.

Kate schudde haar nachtmerrie van zich af, leerde een schat van een man kennen en gaf het leven aan een pracht van een zoon, zonder dat ze ooit nog terugdacht aan die ene verschrikkelijke nacht.

The End.